Our Son Jaythan was diagnosed with a form of Autism 2 years ago and from that moment, our key question has always been whether he will be independent one day. My Son could hardly understand basic requests, lived a lonely life, will not associate with anyone, and could not say a word even after his 4th birthday. As you can imagine, this was a real source of concern. He was sent to an evaluation center for 12 weeks and the report was even more concerning. The evaluators said he was mentally retarded and operated like a 2-year-old while he was actually more than 4 years. The evaluators strongly recommended that he should be put in a special school because he will never be ready for conventional education.
The Story of Jaythan
This decision was heartbreaking and even more so because all who have been through the hustle of finding a special school will tell you that there is an average waiting time of 12 to 18 months. Thanks to the relentless efforts of our social worker, we managed to book an appointment to visit The Emir Foundation with no clear promises that our son will be enrolled. This was when I had the game-changer experience. On that first visit, the Emir Foundation monitor took total control of my son who would usually not associate with anyone in a few minutes. For the first time, I saw a brought smile on his face while he interacted with the monitor. That was a special moment and for the first time, I cried because I felt there was home in what I had considered a hopeless situation. Seeing how touched my wife and I were, Emir Foundation decided to enroll my son and he started on the 11th October 2021.
Five months down the line, Jaythan has significantly improved. He associates more with people, does a lot of the basic things like wearing his jacket, shoes, eating by himself, and the biggest victory is that the WORDS have started coming. Jaythan tells us good morning, goodnight, calls his brother and sister by name, and even tells us when he wants to eat. His vocabulary is enriched every day and last week he made his first full sentence ( a real emotional moment). Jaythan said: “Mummy give me the phone”. To my family and I, it is no longer hope but its reality. Thank you very much Emir Foundation for the fantastic job you are doing for my son and our family. We are truly grateful. Roland & Novi.
Project gelijke kansen
Dat mijn zoon nu naar school kan, is een droom die werkelijkheid wordt
- Sultan richtte Emirsfoundation op en ze kwam in contact met een moeder die in Schiedam bezig was met het opzetten van een Samen naar School klas voor haar zoon. Sultan: “Zij vertelde me dat het mogelijk is een Samen naar School klas te starten in een reguliere basisschool en dat stichting het Gehandicapte Kind dit steunt. Ik dacht: ‘Dit wil ik ook voor Emir!’ Ik ben me in Samen naar School gaan verdiepen en heb het Gehandicapte Kind benaderd. Zo is het balletje gaan rollen.” Over de locatie van de Samen naar School klas hoefde Sultan niet lang na te denken. Dat moest in de school zijn waar haar zoon Kaan (11) en dochter Aylin (4) iedere dag naar toe gaan: OBS West, op twee minuten loopafstand bij hun huis vandaan.
- Sultan: “Toen ik Aylin op een middag ophaalde van school, sprak ik een leerkracht die ik al langer kende. Ze heeft lesgegeven aan Kaan en ze kent Emir ook. Ze vroeg hoe het met me ging. Ik vertelde haar dat het niet zo goed ging, omdat Emir thuis zit.” Ook vertelde Sultan dat ze bezig was met het oprichten van een Samen naar School klas en de leerkracht deed een goed woordje bij de directie en regelde een afspraak. De directie was meteen enthousiast. Nu, een paar maanden later, is de Samen naar School klas gestart. Naast Emir, komen er nog twee kinderen iedere dag naar school. En na de kerstvakantie starten er nog twee kinderen.
- “Iedere ochtend als ik wakker word, denk ik ‘het is een droom’. Emir gaat naar dezelfde school als Aylin en Kaan. Hij zit niet meer thuis! Hij zit nu op een veilige plek en hij heeft toekomstperspectief. Ook hoeft hij niet meer een uur in de taxi heen en een uur in de taxi terug. Dat moest toen hij op het speciaal onderwijs zat en dat putte hem enorm uit”, vertelt Sultan.
- Sultan merkt aan haar zoon dat hij blij is. Thuis is er veel meer rust doordat Emir beter in zijn vel zit. Dat is niet alleen fijn voor hem, maar ook voor zijn broer en zusje.De school is vertrouwd voor Emir en hij kan er lopend heen. Geen lange reistijden meer dus. In de klas krijgt hij een-op-een-begeleiding. En waar mogelijk sluit de Samen naar School klas aan bij de andere klassen. Emir en zijn klasgenoten spelen buiten als de kleuterklassen ook hun speelkwartier hebben. Sultan vertelt dat Emir dat fantastisch vindt. De kinderen uit de reguliere klassen maken langzaam kennis met de kinderen uit de Samen naar School klas.
- Binnenkort gaat groep 8 voorlezen in de Samen naar School klas. Sultan hoopt dat de kinderen uit de andere klassen zich ervan bewust worden dat de samenleving niet alleen bestaat uit mensen zoals zij. Sultan: “Sommige kinderen zijn anders. Ik hoop dat ze kinderen, zoals mijn zoon Emir, erbij gaan betrekken in plaats van dat ze hen uit de weg gaan en afstoten. Een Samen naar School klas is een mooi voorbeeld van inclusie.”